کفاشیان: هر چه پیش آید٬ خوش آید
عسگر اولادی: نون بده٬ فرمون بده
علی دایی: اگه علی ساربونه میدونه شترو کجا بخوابونه
رضازاده: از کوزه! همان برون تراود که در اوست
احمدی نژاد: از این امامزاده معجزه ای در نمیاد/ صد تا چاقو بسازه یکیش دسته نداره
خزعلی: جوانی کجایی که یادت بخیر
کروبی: صد تا دوست مثل این٬ نیازی به دشمن نداری
الهام: خدا گر ز حکمت نبندد! دری٬ ز رحمت گشاید در دیگری
الهام و رجبی: خدا نجار نیست٬ ولی در و تخته رو خوب به هم میندازه
مظاهری: داشتم داشتم حساب نیست٬ دارم دارم حسابه
سردار زارعی: وای به وقتی که بگندد نمک
رادان: دوغ و دوشاب در نظرش یکیست
ضرغامی: سر بشکند در کلاه٬ دست بشکند در آستین
خداداد عزیزی: آب از سرش گذشته
کردان: بار کج به منزل نمیرسه
گلشیفته فراهانی: کجا خوشه؟ اونجا که دل خوشه
قالی باف: یک ده آباد به از صد شهر خراب
اوباما: از این ستون تا اون ستون فرجه
قطبی: زبان سرخ٬ سر سبز داد بر باد
فردوسی پور:زبون داره چهل و چار گز
مایلی کهن: لب بالا نگه بر عرش میکرد٬ لب پایین زمین را فرش میکرد
بوش: در بیابان لنگه کفش نعمت خداست!
محصولی: دارندگی و برازندگی
گنجی: تنش میخاره
لاریجانی: شریک دزد و رفیق قافله
شهرام جزایری: فواره چون بلند شود٬ سرنگون شود
علی آبادی: کنگر خورده٬ لنگر انداخته
Posts
No comments:
Post a Comment