Thursday, March 12, 2009

چرا اوباما به ترکیه می رود؟ ترکیه هم با اسرائیل که دوست امریکا است رابطه قابل توجیهی دارد و هم با ایران .پس گزینه خوبی برای اوباما است.

یک سفر و هزار تفسیر. « تایم »

چرا اوباما به ترکیه می رود؟ ترکیه هم با اسرائیل که دوست امریکا است رابطه قابل توجیهی دارد و هم با ایران .پس گزینه خوبی برای اوباما است.



چهارم نوامبر که باراک اوباما کاندیدای دموکرات رقابتهای انتخاباتی ریاست جمهوری ایالات متحده موفق به راهیابی به کاخ سفید در انتخاباتی سنت‌شکن شد، ساکنان روستایی دورافتاده در ترکیه 44 گوسفند به یمن پیروزی باراک قربانی کردند. حالا به نظر می‌رسد که باراک اوباما برای پاسخ دادن به این محبت روستایی‌های ترکیه، ماه آینده به این کشور سفر می‌کند. باراک پیش از این در رقابتهای انتخاباتی نیز وعده داده بود که در برنامه سفرهای اولیه خود یک کشور مسلمان را انتخاب کند . خوب. آقای رئیس جمهور به وعده وفا کرد. اما جدا از تمامی این مطالب انتخاب ترکیه بیانگر اهمیت استراتژیک این کشور در دستگاه دیپلماسی واشنگتن است.

درست هفته گذشته بود که هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه ایالات متحده به آنکارا سفر کرد. حالا درج این خبر که باراک اوباما هم در حاشیه نشست ناتو سری به انکارا خواهد زد به خوبی استراتژی واشنگتن در برابر آنکارا را به تصویر می‌کشد. تا کنون ترکیه در دستگاه دیپلماسی هیچ کشوری تا این اندازه حائز اهمیت نبوده‌است. هیچ رئیس‌جمهوری در سه ماه اول ریاست جمهوری‌اش به ترکیه سفر نکرده ‌است. رابطه ایالات متحده با ترکیه هم در زمان ریاست جمهوری جورج بوش درست مانند رابطه واشنگتن با بسیاری از کشورهای دیگر دستخوش تحولات نه چندان خوشایندی شد. در طول هشت سال حضور بوش در کاخ سفید هم هیچ‌گاه هیچ کدام از طرفین در راستای بهبود اوضاع گام برنداشتد. اما همه چیز از سال 2003 آغاز شد . یعنی درست تاریخی که جنگ عراق آغاز شد. در آن زمان رهبران ترکیه به راحتی در برابر درخواستهای ایالات متحده برای استفاده از خاک ترکیه جهت حمله به عراق ایستادند . درست مانند فرانسه که به رهبری ژاک شیراک به صراحت اعلام کرد که در جنگ عراق نقشی نخواهد پذیرفت.

ناقوس‌ها برای آغاز جنگ هم که به صدا درآمد، از میزان محبوبیت ایالات متحده در ترکیه کاسته شد. اما حالا به نظر می‌رسد که ترکیه چشم آقای رئیس‌جمهور را گرفته‌است. اوباما به ترکیه به چشم کشوری نگاه می‌کند که با توجه به جایگاه استراتژیک جغرافیایی آن می‌تواند به نزدیکی امریکا به جهان اسلام کمک کند . ترکیه نیمی اروپایی است و نیمی آسیایی. در خاورمیانه‌ای قرار گرفته است که امریکا چند سال است در گرداب آن گرفتار شده و نجات از آن بیشتر به رویا می‌ماند. 
ترکیه درست در قلب منطقه‌ای قرار گرفته‌است که ایالات متحده بیشترین ناراحتی را از جانبش احساس می‌کند. هم با اسرائیل که دوست امریکا است رابطه قابل توجیهی دارد و هم با ایران .با عراق هم که هم‌مرز است و هم درد . شاید به همین دلیل بود که علی بابا خان وزیر امور خارجه ترکیه پس از دیدار با همتای امریکایی خود در مصاحبه‌ای مطبوعاتی در این خصوص گفت: ایالات متحده به اهمیت ترکیه در منطقه پی برده است.حالا روابط آنکارا - واشنگتن وارد مرحله جدیدی شده‌است.

از ماه می گذشته تا کنون ترکیه میانجی آشتی میان سوریه و اسرائیل است. اوایل سال جاری میلاد ی هم که غزه در خون غوطه‌ور بود ترکیه در برقراری آتش‌بسی هر چند شکننده میان حماس و تل‌آویو نقش مهمی ایفا کرد. از سوی دیگر به نظر می‌رسد که امریکا برای حل پرونده هسته‌ای ایران نیز در خفا دست به دامان آنکارا شده‌است. نخست‌وزیر ترکیه رجب طیب اردوغان رابطه حسنه‌ای با تهران دارد و باراک زیرکانه بر روی این رابطه سرمایه‌گذاری کرده‌است.
در شرایطی که پنج سال پیش در زمان ریاست ‌جمهوری جورج بوش ، ترکیه مجوز استفاده از خاک خود را به ارتش ایالات متحده نداد حالا در روزهای ریاست باراک که قرار است سربازان امریکایی از عراق به خانه بازگردند، ترکیه خاک خود را برای این عقب‌نشینی به امریکایی‌ها پیشکش کرده‌است.آنکارا حتی می‌تواند در افغانستان هم نقش مهمی را ایفا کند. همان کشور پردردسری که امریکا را در طول هفت سال گذشته به ستوه آورده‌است. ترکیه در حال حاضر 800 نیروی زمینی در افغانستان در قالب نیروهای ناتو دارد. در شرایطی که جوزف بایدن معاون باراک اوباما در حال تلاش برای اقناع سایر اعضای ناتو برای اعزام نیروهای بیشتر به افغانستان است به نظر می‌رسد که ترکیه برای اعزم نیروهای بیشتر به اصرارهای آنچنانی هم نیازی نداشته باشد. آنکارا حتی می‌تواند با کشورهای همسایه وارد مذاکره‌ای شود تا مسیر انتقال تجهیزات به افغانستان را از راهی به غیر از پاکستان هموار کند .

حالا که ستاره ترکیه در آسمان بخت باراک اوباما درخشیدن گرفته‌است می‌توان به روند رو به رشد دموکراسی در این کشور هم امیدوار بود . رجب طیب اردوغان که تا کنون دو بار برای احراز این پست موفق به جلب اکثریت ارا شده‌است برای عملی کردن اصلاحات مد نظر خود با موانعی روبه‌رو است. ترکیه همچنان برای راهیابی به اتحادیه اروپا تلاش می‌کند و این در حالیست که ادامه یافتن سنت‌های اسلامی در این کشور بزرگترین دلیل مخالفت اروپا با این الحاق است.

بحران کردهای جدایی طلب در جنوب ترکیه که دامنه آن به عراق هم کشیده‌شده‌است همچنان لاینحل می‌نماید. از سوی دیگر ترکیه از سوی نهادهای حقوق بشر هم به نقض آزادی بیان متهم می‌شود. اوباما امیدوار است که با هموار کردن مسیر الخاق ترکیه به اتحادیه اروپا باز این کشور را در مسیر دموکراسی قرار دهد که همیشه غرب به دنبال آن بود. ایالات متحده ، آنکارا را در جامه کشوری مدرن و دموکرات می‌خواهد که بتواند الگوی کشورهای منطقه شود.

منبع : تایم/خبرآنلاین/12.3.2009
برگردان متن : سارا معصومی

Tuesday, March 10, 2009

كفش هاى كاوبوى به يك ميراث فرهنگ امريكايى در عراق تبديل شده اند

با استقبال جوانان دور از سياست وايدئولوژى
كفش هاى كاوبوى به يك ميراث فرهنگ امريكايى در عراق تبديل شده اند

 

بغداد – فرانس پرس، العربيه. نت

اين روزها در بازارهاى عراق كالاهاى زيادى را مى بينيد كه مارك تقلبى امريكايى دارند. ليكن از همه جالب تر كفش هايى كابويى است كه هم مارك امريكايى خورده اند وهم ميراث فرهنگ امريكايى در عراق ما بعد صدام تلقى مى شوند.

امريكايى مثل هر ملت غالب ديگرى فرهنگ خود را در سرزمين هاى مورد سيطره رواج مى دهند و از دهه ها پيش نيز هر جا امريكايى رفتند با خود سيگار، نوشابه هاى گاز دار و آدامس را بردند. اما اكنون كه سيگار، نوشابه، آدامس و خيلى چيزهاى ديگر جهانى شده اند، چكمه هاى چكمه پوشان نيز در جلب نظر و جلب مشترى موفق بوده اند.

جوان عراقى اين روزها بدور از انديشه ى سقوط و اعدام صدام بر اثر تهاجم امريكا و نيز بدون توجه به مباحث دموكراسى و منافع و مضار آن مشتاق آن است كه يك جفت كفش كاببوى به پا كند، هر چند كه ساخت تركيه، ايتاليا و حتى چين باشد. 

اين گرايش به قول بعضى از جوانان عراقى به دليل پيروى از "آخرين دستاوردهاى مُد" است. ليكن به قول بزرگترهايى كه گوشه ى چشمى به افكار وطن پرستانه دارند؛ "شبيه كردن خود به استعمار گر" است، هر چند كه امريكا قصد خروج دارد و صندوقهاى انتخابات هميشه مى تواند شگفتى بيافريند.

جوانان عراقى مى گويند كه بايد آخرين مد و معروفترين ماركهاى جهانى را دنبال كرد و خريدار بود. اما آنان شايد بدليل فشارهاى اقتصادى نيازى به آن نمى بينند كه دنبال "مارك اصلى" يا "جنس اصل" باشند.

حسن 18 ساله كه كفشهاى ورزشى با ماركهاى "معروف" را در خيابانى در منطقه ى كراده بغداد مى فروشد، به اينكه خودش كفش كابوى پشيده و يك كفش كابوى 60 دلارى با مارك جعلى "هارلى ديويدسون" در كيوسكش دارد فخر مى فروشد. او مى گويد بيشتر دوستان من كفش كابوى را ترجيح مى دهند.

هر جفت كفش كابويى توليد تركيه 125 دلار است حال آنكه نوع چينى آن 20 دلار مى باشد. 

در يك گزارش فرانس پرس كه روز سه شنبه 10-2-2009 منتشر كرد از زبان حسن شنيشل صاحب يك مغازه ى لباس فروشى آمده است كه؛ ما ترجيح مى دهيم مستقيماً از امريكا كفش وارد كنيم، ليكن گرانى توليدات امريكايى با سختى معيشت در عراق نمى خواند. 

با اين حال بعضى از ناظران معتقدند كه خود پيدايش اين گرايش، بيانگر نوعى بهبود اوضاع و تمايل به رفاه است.

شنيشل مى گويد: جوانان از كفشهاى كابوى خوششان مى آيد. راستش پوشيدن كفش كابوى در اوج گرماى تابستان نيز لذت بخش است.

يادآور مى شود كابوى به اسب سوارانى گفته مى شود كه بطور سنتى بويژه در تكزاس به گاودارى و گاوچرانى اشتغال داشته اند.